چگونه با کودکان سیل زده رفتار کنیم
سبک زندگی › فرزندان
- 98/01/18
... کودکان در مشاهده یا مواجهه با سیل دچار شوک، ناباوری، ناامنی، استرس، خشم، ترس و اضطراب می‌شوند. پیامدهای چنین تجربه‌هایی ممکن است از یک روز تا چند هفته کودکان را درگیر کند و باعث مشکلات خواب، بد غذایی، غمگینی و بد رفتاری در آنان شود...به منظور حمایت روان شناختی از کودکان دو توصیه مهم ارایه می شوند.
- دیدن و تماشای صحنه‌های خشن سیل مثل تخریب خانه‌ها، ماشین‌ها و انسان‌هایی که در سیل گرفتار شده‌اند اضطراب‌آور است. توجه داشته باشید که ذهن کودکان در حال تجربه‌های دردناکی است و نیاز به کمک شما دارند. همین که کودک درک کند که شما به او توجه دارید، احساسش را درک می‌کنید و قصد کمک به او را دارید برایش تسکین بخش است.
در چنین موقعیت‌هایی کودکان را در آغوش بگیرید و به آن‌ها خاطر نشان کنید که من کنارت هستم و از تو مراقبت می‌کنم و این‌که ما کنار هم هستیم و چون مراقبت می‌کنیم خطری متوجه ما نیست. با احساس کودک همدلی کنید ( نگرانی تو را می‌فهمم. دیدن این صحنه‌ها آدم را غمگین و ناراحت می‌کند. خیلی‌ها همین احساس تو را دارند).
اجازه دهید تا کودک در مورد احساسش صحبت کند و آنچه را که دیده است و برایش مهم است بگوید و در این زمان سعی نکنید تا صحبت یا حرفش را اصلاح کنید. بیشتر شنونده باشید و بگذارید با جزئیات آنچه را که دیده است بگوید.
- چون کودکان هنوز درکی منطقی از دنیا و رویدادها کسب نکرده‌اند در برخورد با حوادثی مثل سیل دچار سردرگمی می‌شوند. لازم است در مورد چگونگی وقوع سیل به آن‌ها توضیح دهید. دلایل وقوع سیل را به زبان ساده و با کمک تصویر و نقاشی بیان کنید و این‌که فقط در شرایط خاص سیل می‌آید و این‌که با پایان باران سیل قطع می‌شود و اگر مراقبت لازم را داشته باشیم (کنار رودخانه نباشیم و غیره) هیچ خطری متوجه ما نمی‌شود. فراهم کردن تصویری کلی از وضعیت (بهار، باران زیاد، جریان آبی که به دنبالش راه می‌افتد و اگر در مسیرش انسان یا ماشین قرار بگیرد او را با خود می‌برد و اگر در مسیرش انسانی نباشد به حرکت ادامه می‌دهد تا به خارج از شهر برود و به دریاچه یا رودخانه بریزد و غیره؛ یعنی قصد بدی ندارد و با ما دشمن نیست. کار طبیعی خودش را انجام می‌دهد و ...) اهمیت دارد تا کودکان در تصاویر مجزا و اضطراب‌انگیزی که با دیدن و تماشای صحنه‌های غم‌انگیز در حافظه دارند غرق نشوند.
