چه کسانی سکنجبین نخورند
پزشکی و سلامت › طب سنتی
- 97/12/06
درباره سکنجبین
شربت سکنجبین یکی از بهترین نوشیدنی‌ها در “طب سنتی” است که دافع صفراست و صفرای اضافی بدن را خارج می کند سکنجبین از عسل و سرکه ساخته می‌شود که نفوذ غذا را به سلول‌های بدن افزایش می‌دهد.
شربت سکنجبین التهاب ناشی از گرما را می‌کاهد و در نهایت سموم بدن را به همراه ادرار یا عرق بیرون می‌آورد.
میتواند ملین و مسهلی مفید باشد.
اگر سکنجبین با تخم کاسنی و کمی گلاب تهیه شود، نوشیدنی پرسودی خواهد شد و خصوصا برای آنهایی که طبعی گرم داشته یا کسانی که مبتلا به نفخ هستند منافع زیادی دارد، ولی برای مبتلایان به زخم معده زیان‌بخش است.
مصرف آن نفوذ غذا به سلول‌های بدن از جمله سلول‌های کبد را افزایش می‌دهد.
اگر کاهو را با سکنجبین یا سرکه بخورید، اشتها آور است.
اگر آب پخته کاسنی را با سکنجبین میل کنید بهترین داروی تب‌های طولانی و مداوم است.
اسطوخودوس گیاهی است بی ضرر که همه می‌توانند از آن استفاده کنند . فقط برای اشخاص صفراوی مزاج خوب نیست و باعث آشفتگی می‌شود. اینگونه اشخاص باید آنرا با سکنجبین یا کتیرا بخورند.
اما در نظر داشته باشید که سکنجبین میتواند مضراتی نیز داشته باشد،
کسانی که نباید سکنجبین بخورند عبارت اند از:
1- سکنجبین می تواند در گرم مزاجان و بخصوص فصل تابستان، کبد گرم را خنک و پاک گرداند ولی اگر برای گشودن انسدادهای کبدی استفاده می شود باید همراه با بزور(تخم ها) باشد که سکنجبین بزوری گفته می شود.
2- سکنجبین برای معده و اعصاب و رحم و ریه چندان خوب نیست، برای کسانی که نفخ دارند مفید است ولی برای سحج(زخم) روده زیان بخش است.
3- سکنجبین قوای جنسی را در اکثر افراد کم می کند.
4- در مبتلایان به رعشه و ضعف اعصاب و دردهای رحمی باید از نوشیدن سکنجبین پرهیز شود.
5- در بیمارانی که ادرارشان قطره قطره دفع می شود سکنجبین ممنوع است و به مثانه زیان بسیار وارد می سازد.
