با خواص شگفت انگیز آب پنیر آشنا شویم
پزشکی و سلامت › تغذیه
- 97/10/03
بالابَرنده ی سرعت هضم غذا، بهترین ضدیبوست، بهترین کاهش دهنده ی وزن، بهترین ازبین برنده ی سلولیت، بهترین پایین آورنده ی چربی خون، بهترین تنظیم کننده ی قند خون، بهترین تنظیم کننده ی فشار خون بالا، بهترین مکمل غذایی برای ورزشکاران، بهترین مکمل غذایی برای سال مندان، دارای اثر آنتی اکسیدانیِ فوق العاده، مفید در رشد و تقویت استخوان، تقویت سیستم ایمنی بدن، کمک به دفع سنگ کلیه، کمک به دفع سنگ صفرا، درمان تورم مفاصل دست و پا، مفید برای افرادی که از خوردن مواد حاوی پروتئین منع شده اند.این پروتئین سرشار از مواد مغذی و اسیدهای آمینه است و قدرت، اندازه و توده ی عضلانی بدن را افزایش می دهد. اگر آب پنیر «افتیمون» خورده شود، مسهل سودا بوده و تلخی صفرا را دفع می کند. به علت رقت و لطافت، نیروی آن زیاد است، اخلاط شدید را آرام می سازد، نرم کننده ی جرم بیماری زاست و ماده ی بیماری زای مقاوم را به تدریج، تجزیه و حل می کند. این دارو از نظر خاصیت گرم است. مسهل و بازکننده، مدر و تسکین دهنده ی حالت های التهاب است. در بیماری حاد سوداوی، مالیخولیا، داءالفیل، سوزش ادرار و ضعف کلیه ها و کمک به انجام عمل آن ها، ضدسنگ، ضدزخم مثانه، درمان زخم های تازه و کهنه و کم سویی چشم کاربرد دارد.
خاصیت اصلی آب پنیر، سم زدایی از کل بدن است و به دلیل نفوذ سریع در تمام عروق انتهایی و ریز بدن، کل بدن را از اخلاط غلیظ و گرفتگی عروق ریز بدن پاک سازی می کند؛ به همین دلیل، در درمان انواع لک های پوستی، انواع سده ها، انواع سوء مزاج ها و انواع اختلال های خلقی مفید است.
امروزه به دلیل آلودگی هوا و استفاده از انواع غذاهای کارخانه ای، میزان سموم موجود در خون و کبد زیاد است. توصیه می شود افراد سالم نیز به نوشیدن آن مداومت داشته باشند. مصرف آن در همه ی سنین بلامانع است. پروتئین های آب پنیر، پس از قرارگرفتن در محیط اسیدی معده، سریع از معده عبور کرده و به روده ی کوچک می رسند. این پروتئین ها در آن جا هیدرولیز شده و بهتر از کازئین جذب می گردند. جای تعجب است که این ماده ی خوراکی، تنها در مراکز فروش مکمل های بدن سازی یا داروخانه ها یافت می شود.
آب پنیر، دارای مقادیر زیادی مواد معدنی، به ویژه کلسیم است و ویتامین های محلول در آب آن، مثل ویتامین B2 و B6 نیز بیش تر است؛ بنابراین به فردی که باید چربی و پروتئین کمی مصرف کند و در مقابل به مواد معدنی و ویتامین نیاز دارد، توصیه می شود. ویتامین و آب معدنی موجود در آب ماست، بدون ایجاد کمبود مواد مغذی، لاغرشدن را تسهیل می کند. علاوه بر این، هضم غذا را شدت می بخشد. وقتی پنیر را در آب نمک می اندازیم، بهترین و مفیدترین عناصر آن، از جمله کلسیم را وارد آب کرده و دور می ریزیم و چیزی می خوریم که خاصیت درمانی ندارد. خوردن ماست های ترش شده هم، گاهی خطرناک و زیان آور است.
برای تهیه ی یک مسهل برای افرادی که یبوست دارند، باید هندوانه ای را نصف و هسته های آن را خارج کنید؛ سپس گوشت آن را جداکرده و با نیم لیتر آب ماست، به شکل پوره درآورید. با افزودن وانیل و شکر، مزه ی آن را بهتر کنید. گفتنی است کسانی که یبوست ندارند باید از مصرف آب ماست به این شکل خودداری کنند؛ زیرا باعث اسهال می شود.
تولید یک جای گزین برای شیر مادر، بسیار بحث برانگیز است. نوزادان، روزانه سه گرم لاکتوفرین در هفته ی اول زندگی مصرف می کنند. نوزادی که از شیر مادر تغذیه می کند، از نوزادی که شیرخشک می خورد، میکروفلور روده ایِ غنی تری دارد و بیفیدوباکتریا و لاکتوباسیل موجود در روده ی این نوزادان، به خوبی از کلونیزه شدن میکروب های بیماری زا جلوگیری می کند.
پودر آب پنیر، به علت داشتن لاکتوز و پروتئین، عامل مهمی در قوی کردن آرد و کاهش نقش نشاسته ی گندم است و می تواند سهمی در کاهش بیاتی نان داشته باشد. افزودن سه درصد پودر آب پنیر به آرد نان سنگک، بهترین نتیجه را از لحاظ تأخیر در بیاتی، افزایش حجم و خوش رنگی نان، با خواص رئولوژیک نشان می دهد.
خواص درمانی آب پنیر این دارو از نظر خاصیت گرم است. مسهل و بازکننده، مدر و تسکین دهنده ی حالت های التهاب است. در بیماری حاد سوداوی، مالیخولیا، داءالفیل، سوزش ادرار و ضعف کلیه ها و کمک به انجام عمل آن ها، ضدسنگ، ضدزخم مثانه، درمان زخم های تازه و کهنه و کم سویی چشم کاربرد دارد. خاصیت اصلی آب پنیر، سم زدایی از کل بدن است و به دلیل نفوذ سریع در تمام عروق انتهایی و ریز بدن، کل بدن را از اخلاط غلیظ و گرفتگی عروق ریز بدن پاک سازی می کند؛ به همین دلیل، در درمان انواع لک های پوستی، انواع سده ها، انواع سوء مزاج ها و انواع اختلال های خلقی مفید است. امروزه به دلیل آلودگی هوا و استفاده از انواع غذاهای کارخانه ای، میزان سموم موجود در خون و کبد زیاد است. توصیه می شود افراد سالم نیز به نوشیدن آن مداومت داشته باشند. مصرف آن در همه ی سنین بلامانع است. پروتئین های آب پنیر، پس از قرارگرفتن در محیط اسیدی معده، سریع از معده عبور کرده و به روده ی کوچک می رسند. این پروتئین ها در آن جا هیدرولیز شده و بهتر از کازئین جذب می گردند. جای تعجب است که این ماده ی خوراکی، تنها در مراکز فروش مکمل های بدن سازی یا داروخانه ها یافت می شود. آب پنیر، دارای مقادیر زیادی مواد معدنی، به ویژه کلسیم است و ویتامین های محلول در آب آن، مثل ویتامین B2 و B6 نیز بیش تر است؛ بنابراین به فردی که باید چربی و پروتئین کمی مصرف کند و در مقابل به مواد معدنی و ویتامین نیاز دارد، توصیه می شود. ویتامین و آب معدنی موجود در آب ماست، بدون ایجاد کمبود مواد مغذی، لاغرشدن را تسهیل می کند. علاوه بر این، هضم غذا را شدت می بخشد. وقتی پنیر را در آب نمک می اندازیم، بهترین و مفیدترین عناصر آن، از جمله کلسیم را وارد آب کرده و دور می ریزیم و چیزی می خوریم که خاصیت درمانی ندارد. خوردن ماست های ترش شده هم، گاهی خطرناک و زیان آور است. برای تهیه ی یک مسهل برای افرادی که یبوست دارند، باید هندوانه ای را نصف و هسته های آن را خارج کنید؛ سپس گوشت آن را جداکرده و با نیم لیتر آب ماست، به شکل پوره درآورید. با افزودن وانیل و شکر، مزه ی آن را بهتر کنید. گفتنی است کسانی که یبوست ندارند باید از مصرف آب ماست به این شکل خودداری کنند؛ زیرا باعث اسهال می شود. تولید یک جای گزین برای شیر مادر، بسیار بحث برانگیز است. نوزادان، روزانه سه گرم لاکتوفرین در هفته ی اول زندگی مصرف می کنند. نوزادی که از شیر مادر تغذیه می کند، از نوزادی که شیرخشک می خورد، میکروفلور روده ایِ غنی تری دارد و بیفیدوباکتریا و لاکتوباسیل موجود در روده ی این نوزادان، به خوبی از کلونیزه شدن میکروب های بیماری زا جلوگیری می کند. پودر آب پنیر، به علت داشتن لاکتوز و پروتئین، عامل مهمی در قوی کردن آرد و کاهش نقش نشاسته ی گندم است و می تواند سهمی در کاهش بیاتی نان داشته باشد. افزودن سه درصد پودر آب پنیر به آرد نان سنگک، بهترین نتیجه را از لحاظ تأخیر در بیاتی، افزایش حجم و خوش رنگی نان، با خواص رئولوژیک نشان می دهد.
عوارض جانبی آب پنیر
مصرف دوز بالای پروتئین آب پنیر سبب بروز تهوع، افزایش حرکت های روده، سردرد، تشنگی و نفخ می شود. بیماران کلیوی و افرادی که به شیر حساسیت دارند، باید از مصرف آب پنیر خودداری کنند. مصرف هم زمان آب پنیر و آنتی بیوتیک ها، داروهای درمان پارکینسون و پوکی استخوان، خطرناک است. آب پنیر دارای لاکتوز است؛ بنابراین افراد مبتلا به عدم لاکتوز باید از مصرف آن خودداری کنند. پس از مصرف آب پنیر، گاهی حالت اسهال و استفراغ ایجاد می گردد که کاملاً طبیعی است و نوعی سم زدایی از بدن است و جای نگرانی ندارد. هرچند مصرف این ماده ی حیاتی برای بدن لازم است، باید مصرف را به ازای هر دو هفته، یک هفته قطع کرد تا باعث تنبلی روده نشود. خانم های خانه دار خودشان می توانند در منزل، آب پنیر را تهیه کنند. برای این کار، یک لیتر شیر طبیعی را به مدت 20 دقیقه بجوشانید و پس از آن، اجازه دهید تا کمی حرارت از دست داده و ولرم شود؛ سپس یک استکان سرکه ی خرما (توجه داشته باشید که می توانید برای تهیه ی پنیر از سرکه ی انگور و حتی آب لیمو استفاده کنید؛ اما برای داشتن بهترین اثر، از سرکه ی خرما استفاده کنید.) را به شیر اضافه کرده و به مدت یک الی دو ساعت، ظرف را کنار بگذارید تا شیر بریده و دلَمه شود. شیر دلمه شده را داخل کیسه ی پارچه ای ریخته و آب آن را - که همان آب پنیر است - با این کار جدا کرده و در ظرفی برای مصرف نگه داری کنید. در ضمن، توجه داشته باشید که برای تولید و استفاده از آب پنیر، نباید از ظرف فلزی استفاده کرد. این نوشیدنی را باید صبح ناشتا و با شکم خالی میل کنید و تمام آب پنیر را بهتر است یک جا بخورید. اگر نتوانستید، در دو وعده مصرف کنید. درمان با آب پنیر، چهل روز است که برای هر روز، باید یک لیتر یا یک کیلو شیر تازه جوشانده شود. البته می توانید در یک جلسه، برای سه روز تا یک هفته آب پنیر آماده کنید. توجه داشته باشید که آب پنیر، باید ولرم مصرف شود. مدت مصرف، تا دو ماه یا شش ماه می تواند ادامه یابد و مقدار آن هم قابل تغییر است. برای کاهش وزن، قبل از هر وعده ی غذایی، یک لیوان آب پنیر، میل کنید.
