کاربرد قرص آ س آ چیست؟

پزشکی و سلامت › پزشکی

- 97/08/24

آ.اس.آ به خاطر خاصیت ضد به هم چسبیدگی پلاکتی خود، در درمان مراحل نخستین بیماریهای دستگاه قلبی – عروقی مثل آنژین صدری، سکته قلبی و نیز برای کاستن خطر در مبتلایان به بیماریهای قلبی – عروقی مورد استفاده قرار می‌گیرد. موارد دیگر بهره‌بری از آ.اس.آ، در درمان و نیز پیشگیری از بیماریهای عروق مغزی می‌باشد.

مقدار مصرف قرص آ اس آ

برای بزرگسالان
به عنوان ضد درد و تب‌بر:
325-500 میلی‌گرم، هر 3 ساعت یک بار
325-650 میلی‌گرم، هر 4 ساعت یک بار
و یا 650-1000 میلی‌گرم، هر 6 ساعت یک بار
به عنوان ضد روماتیسم:
6/3-4/5 گرم، روزانه در مقادیر منقسم
به عنوان مهارکننده به هم چسبیدن پلاکتی:
80-325 میلی‌گرم، روزانه
در ترومبوآمبولی مغزی:
1 گرم، روزانه که این مقدار باید کم شده و به 325 میلی‌گرم روزانه برسد.

برای کودکان
به عنوان ضد درد و تب‌بر:
کودکان تا 2 سال، مقدار مصرف باید توسط پزشک تعیین گردد.
کودکان 2-4 ساله: 160 میلی‌گرم، هر 4 ساعت یک بار
کودکان 4-6 ساله: 240 میلی‌گرم، هر 4 ساعت یک بار
کودکان 6-9 ساله: 320-325 میلی‌گرم، هر 4 ساعت یک بار
کودکان 9-11 ساله: 320-400 میلی‌گرم، هر 4 ساعت یک بار
کودکان 11-12 ساله: 320-480 میلی‌گرم، هر 4 ساعت یک بار
به عنوان ضد روماتیسم:
80-100 میلی‌گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن، روزانه در مقادیر منقسم

عوارض دارويي قرص آ اس آ

برخی از بيماران که مبتلا به آسم، کهير مزمن، رينيت مزمن باشند، نسبت به قرص آ اس آ حساسيتهای قابل ملاحظه نشان مي‌دهند. از آنجا که آ.اس.آ زمان خونريزی را طولانی کرده و خاصيت چسبندگی پلاکتی را کم مي‌کند، لذا مي‌تواند در مقادير استفاده بالا باعث بروز هيپوپروترومبينميا شود. قرص آ اس آ مي‌تواند خصوصا" در بيمارانی که به آرتريت ايديوپاتيک جوانان مبتلا هستند، باعث بروز سميت کبدی شود. مصرف قرص آ اس آ به مدت طولانی و مقادير بالا مي‌تواند باعث بروز سميت مزمن ساليسيلات يا ساليسيليسم شود که با گيجی، وزوز گوش، کری، تعريق، تهوع، استفراغ، سردرد و اختلال شعور مشخص مي‌شود.

از جمله عوارض قرص آ اس آ می توان به عوارض گوارشي، وزوز گوش، كاهش شنوايي، طولاني شدن زمان انعقاد خون اشاره کرد .نخستين عارضه آ.اس.آ با مقادير درمانی، مشکلات گوارشی است، مشکلاتی چون تهوع، سوء هضم و استفراغ که اين عوارض را مي‌توان با مصرف دارو همراه غذا به حداقل رسانيد، تحريک موکوس معدی يعنی بروز عوارضی مانند اروزيون، اولسر، هماتمز و ملنا ممکن است با مصرف آن اتفاق افتد. در اين ارتباط مي‌توان از آنتاگونيستهای H2 هيستامينيکی، بازدارنده‌های پمپ پروتون و آنالوگ‌های پروستاگلاندين مانند ميزوپروستول استفاده کرد.

در حدود 70 درصد مصرف‌کنندگان آ.اس.آ ممکن است از دست دادن خفيف خون که معمولا" بدون علامت هم هست، ايجاد گردد که اين عارضه عاری از اهميت کلينيکی است ولی در برخی از بيماران ممکن است باعث آنمی فقر آهن گردد که معمولا" در درمان طولاني‌مدت با آ.اس.آ اتفاق مي‌افتد که در صورت مصرف اين دارو همراه با غذا نيز احتمال بروز عارضه از بين نمي‌رود، ولی مي‌توان احتمال وقوع آن را از طريق تجويز فرم انتريک کوتد و يا ديگر اشکال قرص آ.اس.آ که رها شدن ماده مؤثره دارو دستخوش تغيير قرار گرفته باشد، کمتر کرد. البته تجويز H2 بلوکرها و يا مقادير بالای آنتی اسيدها از ميزان بروز آن خواهند کاست.