عفونت لوزه چه علائمی دارد و نحوه درمان آن چیست
پزشکی و سلامت › پزشکی
- 97/10/08
علائم عفونت لوزه
گلو درد شدید، مشکل در بلع یا بلع دردناک، صدای خشن، بوی بد دهان، تب و لرز، گوش درد، دل درد، سر‌درد، گرفتگی گردن، درد گردن و فک به دلیل تورم غدد لنفاوی، لوزه‌های قرمز و متورم، نقاط سفید یا زرد روی لوز‌ها، در کودکان خردسال شاهد افزایش تحریک‌پذیری، ضعف اشتها و خستگی بیش از حد هستیم.
دو نوع عفونت لوزه
عفونت لوزه عود کننده: چندین بار ابتلا به عفونت لوزه‌ی حاد در یک سال.
عفونت لوزه مزمن: دوره ابتلای طولانی‌تر نسبت به عفونت لوزه حاد به همراه علائمی مانند: گلو درد مزمن، بوی بد دهان، درد غدد لنفاوی گردن.
مراجعه به پزشک برای عفونت لوزه
در موارد نادر، عفونت لوزه می‌تواند چنان التهابی در گلو ایجاد کند که تنفس دچار مشکل شود. اگر چنین اتفاقی افتاد فورا به پزشک مراجعه کنید.
تب بیشتر از 39/5درجه‌ی سانتیگراد؛ ضعف عضله‌ها؛ خشکی گردن؛ گلو دردی که بعد از دو روز بهبود نیافته است.
تشخیص عفونت لوزه
تشخیص عفونت لوزه براساس معاینه‌ی فیزیکی گلو انجام می‌شود اما گاهی پزشک از گلو نمونه‌برداری می‌کند و به آزمایشگاه می‌فرستد تا علت عفونت گلو را شناسایی کند.
درمان عفونت لوزه
عفونت لوزه خفیف لزوما نیازی به درمان ندارد، بخصوص اگر ناشی از ویروسی نظیر سرماخوردگی باشد. در موارد شدیدتر آنتی بیوتیک تجویز می‌شود یا ممکن است لوزه‌ها جراحی شوند. آنتی بیوتیک‌ها برای مبارزه علیه عفونت‌های باکتریایی تجویز می‌شوند و تکمیل دوره‌ی درمان بسیار اهمیت دارد. ممکن پزشک از شما بخواهد برای اطمینان از اثربخشی دارو، دفعات بیشتری به او مراجعه کنید.
به جراحی براشتن لوزه‌ها تانسیلکتومی یا لوزه‌برداری گفته می‌شود. این عمل جراحی در گذشته بسیار معمول بود ولی امروزه فقط برای درمان موارد مزمن و عفونت لوزه‌ای که به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهد یا عوارض جانبی در پی دارد، انجام می‌شود.
اگر شخصی در اثر عفونت لوزه دچار کم آبی بدن شود، ممکن است نیاز به تزریق مایعات درون وریدی داشته باشد. برای بهبود گلو درد نیز، داروهای ضد درد می‌توانند کمک کنند.
عوارض عفونت لوزه
افرادی که عفونت لوزه‌ی مزمن دارند ممکن است آپنه خواب یا وقفه تنفسی در خواب را تجربه کنند. این اتفاق زمانی می‌افتد که مسیر تنفسی متورم شده و مانع خوابیدن می‌شود. همچنین امکان دارد عفونت بدتر شود و به قسمت‌های دیگر بدن گسترش یابد.
سلولیت (عفونت بافت) لوزه‌ها نیز یکی دیگر از عوارض عفونت لوزه است. در این نوع عفونت، که به آن آبسه‌ی دور لوزه یا آبسه پری تونسیلار گفته می‌شود، پشت لوزه‌ها چرکی می‌شود و نیاز به تخلیه یا جراحی دارد. اگر فردی دوره درمانی آنتی بیوتیک را کامل نکند یا آنتی بیوتیک‌ها باکتری را از بین نبرند، ممکن است عوارضی نظیر تب رماتیسمی ایجاد شود.
پیشگیری از عفونت لوزه
عفونت لوزه بسیار واگیردار است. برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری از افراد مبتلا به عفونت دوری کنید. دست‌ها را به‌ویژه پس از تماس با کسی که سرفه، عطسه و گلو درد دارد بشویید. اگر عفونت لوزه دارید سعی کنید تا زمانی که خطر سرایت وجود دارد، از دیگران دور بمانید.
علل ابتلا به عفونت گلو
از آنجایی که لوزه ها اولین خط دفاع در برابر مهاجمان دنیای بیرون از بدن هستند، لذا مستعد عفونی شدن می باشند. عفونت لوزه معمولا ویروسی است، اما گاهی اوقات می تواند بر اثر باکتری هم باشد. چه سبب بیماری ویروسی باشد و چه باکتری، عفونت لوزه می تواند مسری بوده و از فردی به فرد دیگر سرایت کند.
آدنوویروس، که با گلودرد و سرماخوردگی همراه است.
رینوویروس، که شایع ترین علت سرماخوردگی است.
آنفلوآنزا که اغلب موجب بیماری آنفلوانزا هم می شود.
ویروس سینسیتیال تنفسی که اغلب باعث عفونت های دستگاه تنفسی حاد می شود.
کروناویروس، که دارای دو زیرمجموعه ای است که انسان را آلوده می کند و یکی از آن ها علت بیماری سارس می باشد.
همچنین شایع ترین نوع باکتری که منجر به عفونت لوزه ها می شود استرپتوکوکوس است.
درمان های خانگی عفونت لوزه
استراحت بدن را قادر می سازد به جای کارهای روزمره، انرژی خود را بر روی مبارزه با عفونت متمرکز کند
خوردن مقدار زیادی مایعات باعث جلوگیری از خشک شدن گلو و ایجاد ناراحتی بیشتر می شود. هنگامی که بدن با عفونت مبارزه می کند، نیاز به هیدراسیون بیشتری نسبت به حالت طبیعی دارد. نوشیدنی های گرم و ترجیحا بدون کافئین نیز می توانند آرام بخش باشند.
غرغره با آب نمک می تواند باعث کاهش ناراحتی گلو شود.
استفاده از رطوبت ساز های هوا و یا نشستن در حمام بخار می تواند باعث کاهش تحریک ناشی از هوای خشک شود
اجتناب از تحریک کننده ها، مانند توتون و عدم ایستادن در محیط های دودی.
درمان دارویی عفونت گلو
مسکن های بدون نسخه می تواند برای کاهش اثرات عفونت لوزه ها استفاده شود. برخی از این داروها عبارتند از استامینوفن و ایبوبروفن. اگر عفونت بر اثر باکتری باشد، معمولا پزشک آنتی بیوتیک تجویز می کند. آنتی بیوتیک ها برای عفونت ویروسی تجویز نمی شود! پنیسیلین شایع ترین آنتی بیوتیک است.
بیماران باید توجه داشته باشند که لازم است داروها را به طور کامل به میزان تجویز شده، مصرف نمایند. چه علائم برطرف شده باشد و چه نشده باشد. چرا که در این صورت ممکن است عفونت گسترش یافته و در بلند مدت موجب بروز تب روماتیسمی و یا تورم کلیه شود.
جراحی لوزه
جراحی به عنوان روشی نسبتا رایج برای مقابله با عفونت لوزه مورد استفاده قرار می گیرد. امروزه، جراحی لوزه فقط در مواردی که عفونت به صورت مزمن و یا عود کننده باشد، مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان مثال، اگر فرد در طی یک سال هفت مرتبه عفونت لوزه را تجربه کند یا 3 بار در سال برای سه سال پیاپی این اتفاق برایش بیفتد پزشک معمولا جراحی می کند.
اگرچه لوزه ها بعد از بلوغ به طور فزاینده ای غیرفعال می شود، اما هنوز یک عضو فعال هستند، بنابراین پزشکان آنها را حذف نمی کنند مگر آن که لازم باشد.
اگر لوزه ها باعث ایجاد مشکلات ثانویه مانند موارد زیر شود، جراحی به نظر لازم می رسد:
آپنه خواب که شامل مشکلات تنفسی در شب است
مشکل تنفس یا بلعیدن
آبسه ای که دشوار درمان شود.
سلولیت لوزوی، هنگامی که این عفونت به سایر نقاط گسترش می یابد و باعث ایجاد چرک در پشت لوزه می شود.
اگر لازم باشد که لوزه ها برداشته شود، روش های مختلفی وجود دارد که ممکن است مورد استفاده قرار گیرد مانند لیزر، امواج رادیویی، انرژی اولتراسونیک، دمای سرد یا سوزن گرم شده توسط الکتریسیته.
جراحی به عنوان آخرین راه حل مورد استفاده قرار می گیرد. چرا که اثرات منفی آن بیش از اثرات مثبت برداشتن لوزه می باشد.
