موزه زمان در تهران نخستین موزه ساعت ایران
گردشگری › آثار تاریخی
- 98/01/18
خانه تاریخی حسین خداداد
موزه زمان (خانه حسین خداداد) یکی از خانه‌های تاریخی تهران است که مربوط به دوران قاجار است. این خانه و موزه زیبا در سال 1382 به ثبت ملی رسید. در این موزه اشیایی گرانبها که مربوط به زمان و زمان‌گیری هستند نگهداری می‌شوند. در شهر تهران تعداد زیاد موزه و کاخ وجود دارد که هر کدام برای خود جزء بهترین ها هستند. در بین تمام آنها موزه تماشاگه زمان یکی از موزه هایی است که موضوعی خاص به نام زمان آغاز به فعایت کرد و قدمت آن به ۱۶ سال پیش باز می گردد و از آن با عنوان نخستین موزه ساعت ایران یاد می شود.
اشیا موزه زمان
از جمله این اشیا می‌توان به ساعت‌هایی که از مشاهیر ایران همچون «پروفسور محمود حسابی» در موزه به نمایش در آمده است، ساعت‌های تاریخی و قدیمی مثل ساعت آفتابی «ناصرالدین‌شاه»، ساعت‌های لوکس و دکوری قدیمی و همچنین اسناد و مدارکی مرتبط با موضوع زمان اشاره کرد.
به غیر از گنجینه گرانبهایی که در موزه قرار دارد، معماری و گچبری‌های زیبای این موزه هم توجه هر گردشگر و بازدیدکننده‌ای را به خود جلب می‌کند. در حیاط این موزه ساعت آفتابی، ساعت شنی، ساعت آبی و ساعت سوختی مربوط به دوره‌های مختلف تاریخی و درون موزه هم ساعت‌های مکانیکی دیواری، رومیزی، جیبی و مچی به نمایش در آمده است
قدمت و معماری ساختمان موزه زمان
ساختمان موزه زمان در تهران یا همان خانه حسین خداداد دارای قدمتی بیش از 80 سال است و در زمان قاجاریه ساخته شده است. باغی که این ساختمان در آن قرار دارد از اراضی باغ فردوس بود که در اختیار معیرالممالک داماد ناصرالدین شاه نیز قرار داشته اما پس از مرگ وی پسرش صاحب آن شد، با توجه به این که علاقه ای به باغ نداشت درختان آن را یک به یک قطع کرد و در کوره های تهران از آن به عنوان هیزم استفاده کرد.
حدود سال 1346 تا 1347 حسین خداداد این ملک را خرید و در آن زمان ساختمان داخل باغ عمارتی یک طبقه و از خشت و گل بود و اسکلتی چوبی داشت. خداداد دستور داد تا از اسکلت آهنی به جای اسکلت چوبی در ساختمان استفاده شود و این تغییرات حدود 10 سال طول کشید. حسین خداد با مقاوم سازی ساختمان و احداث یک طبقه روی همکف تغییرات قابل توجهی را در این ساختمان پدید آورد همینطور از بهترین استادان گچ بری ایران درخواست کرد تا برای تزئین دیوارهای خانه ی وی اقداماتی را انجام دهند.
استاد کاشی به عنوان معمار بنا، مهندس ابتکار به عنوان مشاور ساختمان انتخاب شد و حاج رمضان عباسیان نیز کارهایی بر روی آن انجام داد. طراحان بنام گچ بری همچون حاج عبدالکریم نوید تهرانی، استاد فرهاد یحیی پور و حاج علی شیخی نیز بر روی خانه کار کردند.
