سیاره پلوتو چگونه کشف شد
علمی و تکنولوژی › جهان هستی
- 97/10/02
پلوتون یا پلوتو سیارهٔ کوتولهٔ کمربند کویپر در سامانهٔ خورشیدی است که در هنگام کشف آن در سال 1930 تا 24 اوت 2006 نهمین سیارهٔ سامانهٔ خورشیدی به حساب آمده بود؛ اما اکنون بنا بر تعریف نوین انجمن بین‌المللی اخترشناسی از سیاره،«پلوتون» یک سیارهٔ کوتوله و همچنین به عنوان نخستین نمونه از ردهٔ جدید جرم فرانپتونی است.گرچه برخی از ستاره‌شناسان با قراردادن پلوتو در ردهٔ سیاره‌های کوتوله مخالفند و همچنان آن را یک سیارهٔ معمول می‌دانند.«پلوتو» گویش زبان انگلیسی است و در زبان فرانسه به آن «پلوتون» می‌گویند. سیاره پلوتو دورترین سیاره ی منظومه شمسی است. فاصله آن تا خورشید تقریباً ۴۰ برابر فاصله زمین تا خورشید است. این سیاره به قدری کم نور است که برای دیدن آن به تلسکوپ های بسیار قوی نیاز داریم. اما چگونه پلوتو کشف شد؟
دو دسته از قوانین وجود دارد که در کسب اطلاعاتی راجع به اندازه و فاصله سیارات به بشر کمک می کنند:
1_قوانین کپلر در مورد حرکت سیارات ثابت کرده است که مدار حرکت آنها به دور خورشید کاملاً دایره نیست.
2_قوانین نیوتن در مورد جاذبه زمین، ستاره شناسان را یاری کرده است که وزن، اندازه و حجم سیارات را تخمین بزنند. این قانون بیان می کند که نیروی جاذبه بین دو جسم بستگی به جرم و فاصله آنها از یکدیگر دارد. اجسامی که جرم قوی تر و یا فاصله نزدیک تری دارند با نیروی قوی تری کشیده می شوند.
بر اساس این قوانین، دو نفر در سال 1846 نظریه ای را دال بر وجود بعضی مطالب راجع به سیاره اورانوس ارائه دادند. در آن موقع این سیاره به عنوان دورترین کره ی منظومه شمسی شناخته شده بود. این سیاره در مدار خودش حرکت نمی کرد و این حالت زمانی امکان پذیر بود که بوسیله یکی از سیارات منظومه شمسی تحت تاثیر قرار گیرد. بنابراین، احتمالاً باید سیاره دیگری وجود داشته باشد که توانسته است آن را تحت تاثیر قرار دهد. اما هنوز، سیاره ناشناخته بود. یکی از این دو نفر، از رصدخانه برلین درخواست کرد که به جستجوی این سیاره جدید، در یک قسمت معین در آسمان، بپردازد و سیاره جدید در آنجا کشف و نپتون نامیده شد.
یک ستاره شناس آمریکایی، به نام پرسیوال لوول، عقیده داشت که حرکت اورانوس باید تحت تاثیر سیاره دیگری، دورتر از نپتون باشد. او این نظریه را در سال 1915 اعلام کرد. ستاره شناسان دیگر نیز، متوجه شدند که حرکت نپتون به تنهایی تحت تاثیر سیاره دورتری است. بنابراین یکسری تحقیقات بوسیله تلسکوپ و عکس برداری برای یافتن سیاره دیگر، آغاز شد. در 18 فوریه 1930 ، ستاره شناسی به نام تومباگ، به مطالعه عکس هایی که برای جستجوی سیاره جدید گرفته شده بود، پرداخت و آن را در نزدیکی محلی که لوول پیش بینی کرده بود، کشف کرد. این همان سیاره پلوتو بود.
