آکادمی ساز قانون ایرانی و چنگ های باستان رابعه افتتاح می شود
مجله › موزیک
- 97/09/29
رابعه زند، نوازنده قانون و چنگ های باستانی، در تازه ترین كوشش خود آكادمی تخصصی ساز قانون ایرانی را تأسیس كرده و روز جمعه 30 آذر ماه همزمان با شب یلدا به طور رسمی افتتاح می شود.این نوازنده قانون، پس از انتشار نخستین آلبومش، تمركز خود را بر تألیف كتابی برای این ساز و نیز تحقیق و پژوهش برای بهینه سازی تولید قانون معطوف كرده و از این رو تأسیس آكادمی ساز قانون ایرانی و چنگ‌های باستان نیز گام تازه‌ای در مسیر همین هدف است.
رابعه زند درباره انگیزه شکل گیری این آكادمی می گوید:
«دی ماه امسال سابقه تدریس من به بیست سال می رسد و تصور می كنم بعد از گذشت این سال ها لازم بود كه كارم را به طور جدی و مستقل پیگیری كنم. از سوی دیگر تعداد هنرجویانم در این سالها آن قدر زیاد شده كه نمی توانستم پذیرای همه آنها در فضای خصوصی منزلم باشم. اما این ها فقط انگیزه های اولیه است. من در این مدت پژوهش های زیادی در زمینه ساخت ساز قانون ایرانی داشته‌ام كه قصد دارم حاصل آنها را در این آكادمی به علاقمندان ارائه كنم.»
او در ادامه با اشاره به اینكه در سال‌های اخیر موج تازه‌ای در تدریس قانون تركی راه افتاده است، گفت:«متأسفانه مدرسان و نوازندگان این ساز دیگر ردیف موسیقی دستگاهی تدریس نمی‌كنند و وقتی با آنها صحبت می‌كنیم لزومی در این كار نمی‌بینند در صورتی كه هیچ نوازنده سیتار هندی وجود ندارد كه راگای هندی را اجرا نكرده باشد. هر سازی در هر كشوری رپرتوار خاص خودش را دارد كه باید به هنرجویان تدریس شود. پس اگر ما هم معتقدیم كه قانون یك ساز ایرانی است و پیشینه آن به فارابی برمی‌گردد باید ردیف هفت دستگاه موسیقی ایرانی را روی آن كار كنیم.»
یكی دیگر از فعالیت های آكادمی «رابعه» نمایش چنگ های باستان و تدریس «چنگ كودك» به عنوان ساز تازه طراحی شده این هنرمند است. رابعه زند در این باره تأكید می‌كند:« استاندارد شروع موسیقی برای بچه ها ساز پیانو است اما از آنجا كه این ساز قیمت بالایی دارد و همه خانواده‌ها استطاعت مالی خرید آن را نداردمن سالها مشغول طراحی سازی با نام «چنگ كودك» و پژوهش روی آن بودم تا بتوانم از آن به عنوان جایگزینی برای «بلز» و پیانو استفاده كنم. این چنگ ها ده انگشت كودك را درگیر می‌كنندو طبیعی است آنچه برگرفته از هنر باستانی خودمان باشد اصالت بیشتری برای كودكانمان خواهد داشت.هنرجویان كودك در ایران سال‌های سال است كه موسیقی را با ساز فلزی غیر ایرانی آموزش می‌بینند كه صدای نسبتا آزار‌دهنده و به‌شدت قوی‌ای دارد كه در موارد بسیاری نتیجه مثبتی هم حاصل نمی‌شود. اما «چنگ‌كودك» جدای از آنكه كاملا ایرانی است از صدای بسیار خوشایندی نیز برخوردار خواهد بود كه به دلیل سادگی در نواختن، كودك را به موسیقی علاقه‌مند و تمامی انگشتان او را به ساز آشنا می‌كند. در این راه كودك می‌آموزد چگونه برای ساز احترام قائل شود و به آن فراتر از یك اسباب بازی كودكانه توجه كند.»
