شنگ گیاهی بی نظیر برای درمان دردها
پزشکی و سلامت › طب سنتی
- 97/08/12
خواص درمانی گیاه شنگ
گیاه شنگ با نام علمی Tragopogon graminifolius گیاهی از خانواده Asteraceae است، گفت: این گیاه در طب سنتی ایران از اهمیت ویژه‌ای در درمان برخی از بیماری‌ها برخوردار است.
این گیاه در درمان زخم‌های گوارشی و ریه مورد استفاده قرار می‌گیرد و عصاره آن به دلیل قابض بودن جهت درمان انواع خونریزی از جمله خونریزی‌های رحمی، دستگاه تنفسی و درمان برخی از انواع اسهال نیز موثر است.
استعمال موضعی گل‌های گیاه شنگ جهت درمان سوختگی مفید است و ریشه این گیاه در طب سنتی جهت سمیت‌زدایی بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد.
گیاه شنگ برای معده مقوی است و مصرف موضعی ریشه این گیاه در درمان عفونت و از بین بردن ترشحات گوش موثر است.
موثر بودن عصاره این گیاه در درمان زخم معده و بیماری کولیت است، اثرات ضد درد عصاره این گیاه در پژوهش‌های حیوانی به اثبات رسیده، مصرف آن در افراد مبتلا به بیماری‌های کلیوی توصیه نمی‌شود.
ریشه لعاب‌دار و تلخ این گیاه به میزان زیاد اشتهاآور بوده، ضمن اینکه خلط‌آور و نرم‌کننده سینه نیز است.
شنگ به میزان زیاد از اسهال و خونریزی جلوگیری کرده و ریشه آن مقوی‌تر از برگش است، ضمن اینکه شنگ در تحلیل ورم و تقویت اعصاب نیز مفید است. مصرف شنگ در معالجه روماتیسم، نقرس و امراض جلدی موثر دانست و مصرف ۶۰ گرم از جوشانده آن به این منظور توصیه می شود.
آب ریشه خام گیاه شنگ در از بین بردن زگیل اثرگذار است. در شنگ ماده موثره‌ای وجود دارد که برای سلامتی کبد، شش و قلب مفید است. وی مصرف شنگ را در شب تسکین‌دهنده درد و سرفه دانست و مصرف آن را با روغن‌زیتون آرام‌بخش دانست.
گیاه "شنگ" موثر در درمان کولیت و بیماری التهابی روده
گیاه "شنگ" دارای اثرات شاخص در درمان کولیت و بیماری التهابی روده بوده که از برخی داروهای شیمیایی مورد استفاده در درمان کولیت موثرتر است.
بر اساس متون طب سنتی این گیاه دارای خواص متعدد درمانی در بسیاری از بیماری‌ها از جمله زخم‌های گوارشی، التهابات روده و اسهال‌های گوارشی بوده و تقویت‌کننده و محافظت‌کننده کبد در برابر سموم است. همچنین گیاه شنگ التیام دهنده زخم‌ها و سوختگی‌ها و بند آورنده خونریزی‌های داخلی است.
در حال حاضر به صورت بومی و محلی در غرب ایران از ساقه‌های تازه گیاه جهت درمان انگل‌های گوارشی استفاده می‌شود. در مطالعات علمی انجام شده بر روی این گیاه، اثرات ضدالتهابی، محافظت‌کننده از مخاط معده و روده و همچنین خواص ضدمیکروبی آن به اثبات رسیده است. همچنین بر اساس مطالعات صورت گرفته اثرات تقویت‌کننده و محافظت‌کننده از کبد این گیاه نیز به اثبات رسیده است.
افرادی که دچار خونریزی‌های گوارشی هستند و همچنین مبتلا به کولیت اولسروز می‌باشند باید این گیاه را به صورت پخته یا جوشانده مصرف کرده و از مصرف آن به صورت خام اجتناب کنند
در تحقیقات در مدل حیوانی، عصاره این گیاه به عنوان یک فرآورده مکمل در بهبود کبد چرب اثرات خوبی از خود نشان داده و تاکنون هیچ‌گونه عارضه جانبی خاصی از این گیاه مشاهده نشده است.
مصرف این گیاه به‌صورت یک سبزی خوراکی یا در بسیاری از غذاهای محلی مانند آش می‌تواند به‌عنوان یک فرآورده طبیعی مکمل در پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری‌ها مفید باشد.
