چرا ستارگان چشمک می زنند
علمی و تکنولوژی › جهان هستی
- 97/09/05
در یک شب صاف و بدون ابر، میلیون ها ستاره درخشان و چشمک زن را می توان در آسمان مشاهده کرد. اکثر ستارگان، بزرگتر از زمین هستند، اما از آنجا که فاصله زیادی از زمین دارند، کوچک به نظر می رسند. حالا آیا می دانید چرا ستارگان چشمک می زنند؟زمین توسط لایه ضخیمی از هوا که اتمسفر یا جو نام دارد، احاطه شده است. هوای اطراف زمین همواره در حال حرکت است. حرکت هوا باعث تغییر تراکم هوا در نقاط مختلف اتمسفر می شود. به همین جهت ضریب شکست هوا در نقاط مختلف جو مرتب تغییر می کند. نور ستارگان پیش از آنکه به چشم ما برسد، بارها از مسیر خود منحرف می شود. این امر به دلیل تغییر تراکم لایه های مختلف هوا در جو و در نتیجه تغییر ضریب شکست هوا رخ می دهد
دلیل چشمک زدن ستارگان چیست
انحراف پرتوهای نور از مسیر خود، وقتی از محیطی شفاف وارد محیط شفاف دیگری می شود، شکست نور نام دارد. شکست نور موجب نوسان نوری می شود که از ستارگان به چشم ما می رسد. این نوسان باعث می شود که ستارگان، چشمک زن به نظر آیند.
درباره ي جو زمين نيز همين طور است، نور با گذر از لايه هاي جو که داراي چگالي متفاوتي هستند مي شکند. براي مثال هواي گرم چگالي کمتري نسبت به هواي سرد دارد. لايه اي از هوا که درست بالاي آسفالت سياه رنگ خيابان قرار دارد از لايه هاي بالاتر از خود گرم تر است. نور با گذر از اين لايه ها مي شکند و اين همان چيزي است که موجب مي شود آسفالت روبروي شما در يک روز تابستاني مواج به نظر برسد، که به آن سراب مي گوييم.. لايه هاي هوا پرتوهاي نور را مي شکنند و موجب مي شوند آسفالت خيابان مايع به نظر برسد و حتي گاهي مي توانيد تصوير بازتابيده خودرو را در اين لايه ببينيد
نزديک سطح زمين لايه هاي هوا تقريباً پايدار و يکنواخت هستند. اما فقط چند کيلومتر بالاتر دنياي ديگري حاکم است! در اين دنيا جريان هوا به طور مدام به اطراف تازيانه مي زند. بسته هاي کوچک هوا که سلول ناميده مي شوند و قطر تقريبي چند ده سانتي متري دارند، دائم به اطراف ميوزند و نور با گذر از اين سلول ها خميده مي شود
در حقيقت نور ستاره ها تمام سال هاي نوري ميان زمين ما و ستاره ي مادرشان را يکنواخت طي مي کند و اگر با جو زمين روبه رو نمي شدند کاملا مستقيم به چشم ما مي رسيدند اما چه کنيم که زمين ما جوي گرد خود دارد
حال این سوال مطرح می شود که چرا ماه، خورشید و سیارات چشمک نمی زنند؟ در جواب باید گفت که این اجرام به زمین بسیار نزدیک هستند؛ به همین دلیل آنها بزرگتر از ستارگان به نظر می رسند. پرتوهایی که از کناره های یک جسم به چشم می تابد، زاویه ای می سازد که هرچه جسم به چشم نزدیکتر باشد، این زاویه نیز بزرگتر است. این زاویه را «بزرگی زاویه ای جسم» می نامند
بزرگی زاویه ای ماه، خورشید و سیارات، بزرگتر از بزرگی زاویه ای ستارگان است. به همین جهت چشم نمی تواند انحراف پرتوهای نوری را که از ماه و خورشید و سیارات به آن می رسد، تشخیص دهد.به این ترتیب این اجرام، چشمک زن به نظر نمی رسند
