یكی از موضوعاتی كه اخيرا به نقل محافل تبديل شده است و كارشناسان زيادی را به بررسی آن متمايل ساخته بحث امواج محيطی ، پارازيت ها و تاثير آن در افزايش سقط جنين و بيماری های مربوط به اعصاب است. با وجود آنكه چندی پيش تعدادی از نمايندگان مجلس و كارشناسان به خطرات اين امواج اشاره داشتند اما تاكنون هيچ نهادی ، مسئوليت اين پارازيت ها را به عهده نگرفته است. زمانی كه انگشت اتهام معترضان به سمت مخابرات نشانه رفت مدير عامل شركت مخابرات با رد اين اتهام ، به صراحت می گويد: ارسال پارازيت های ماهواره ای بسيار هزينه بر است و بودجه محدود شركت مخابرات اجازه ارسال اين پارازيت ها را به ما نمی دهد. او با بيان اين مطلب كه بلندترين دكل های شركت مخابرات 48 متر است ، اما برای ارسال پارازيت های ماهواره ای به دكل های بسيار بلندی نياز است ، اظهار می كند: پارازيت های ماهواره ای دارای طول موجی بيش از يک گيگا هرتز است كه از سوی دستگاه های ديگری ارسال می شود. هر چند اشاره ای به اين « دستگاه های ديگر » نمی كند اما با رد مشابهت خطرات ناشی از ارسال پارازيت های ماهواره ای با آنتن های BTS می گويد: « در حال حاضر آنتن های BTS بر بام بيش تر خانه ها نصب شده و مردم دغدغه چندانی نسبت به اين آنتن ها ندارند اما درباره پارازيت های ماهواره ای اين طور نيست ».
لازم است تا نهادهای مختلف به روش های ارسال بی خطر پارازيت ها آگاه شوند. او با بيان اين كه پارازيت ها موضوعی شوخی برانگيز نيست می افزايد: اثرات منفی اين امواج نه در زمان ارسال ، بعد از 15 سال بر انسان نمايان می شود. او معتقد است تاثير منفی پارازيت ها در افزايش تومور های مغزی ، ميگرن و بيماری های عصبی شناخته شده است اما اين كه با چه دلايل علمی همراه است هنوز تحقيقاتی نشده است و تنها دليل آن اين موضوع است كه هنوز كشوری از آن به اندازه كشور ما احساس خطر نكرده است تا در اثبات آن دلايل علمی جهانی عنوان شود.