چند حدیث آموزنده از ائمه اطهار و امامان معصوم درباره خنده و خندیدن

خواندنی › احادیث و روایات

- 97/09/23

چند حدیث آموزنده از ائمه اطهار و امامان معصوم درباره خنده و خندیدن

1- پيامبر صلى الله عليه و آله درباره خنده فرمودند:

ايّاكَ اَنْ تَضْحَكَ مِنْ غَيْرِ عَجَبٍ ، اَوْ تَمْشىَ و تَتَـكَلَّمَ فى غَيْرِ اَدَبٍ؛
از خنديدنِ بى تعجّب [و بى‏جا] يا راه رفتن و سخن گفتنِ بى‏ادبانه بپرهيز.
اعلام الدین ص 273

2- امام هادى عليه السلام درباره خنده فرمودند:

[اَلْمُؤْمِنُ] يُحْسِنُ وَ يَبْكي كَما أَنَّ الْمُنافِقُ يُسيى‏ءُ وَ يَضْحَكُ؛
مؤمن خوبى مى ‏كند و مى ‏گريد، ولى منافق بدى مى‏كند و مى‏ خندد.
ارشاد القلوب(دیلمی) ج 1 ، ص 135

3- امام حسن عسكرى عليه السلام درباره خنده فرمودند:

مِن الجَهلِ الضّحكُ من غيرِ عَجَبٍ؛
خنده‏اى كه از روى تعجب نباشد نشانه نادانى است .
تحف العقول ص 487 - کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 664

4- حضرت داوود علیه السلام درباره خنده فرمودند:

قَالَ لِسُلَيْمَانَ ع‏ يَا بُنَيَّ إِيَّاكَ وَ كَثْرَةَ الضَّحِكِ فَإِنَّ كَثْرَةَ الضَّحِكِ تَتْرُكُ الرَّجُل‏ فَقِيراً يَوْمَ الْقِيَامَةِ.
فرزندم! از خنده زیاد بر حذر باش که خنده زیاد انسان را روز قیامت مستمند و فقیر می ‏کند.
وسایل الشیعه ج 12 ، ص 120

5- پيامبر صلى الله عليه و آله درباره خنده فرمودند:

كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ الْأَكْلُ مِنْ غَيْرِ جُوعٍ وَ النَّوْمُ مِنْ غَيْرِ سَهَرٍ وَ الضِّحْكُ مِنْ غَيْرِ عَجَبٍ وَ الرَّنَّةُ عِنْدَ الْمُصِيبَةِ وَ الْمِزْمَارُ عِنْدَ النِّعْمَةِ.
خوردن از سرِ سيرى، خواب بى‏شب‏زنده‏دارى ، خنده بى[موجب] شگفتى ، ناله و مويه بلند به هنگام مصيبت ، و بانگ ناى در نعمت و شادمانى ، نزد خدا سخت ناپسند است .
مسکن الفواد ص 109

6- امام على عليه السلام درباره خنده فرمودند:

خَيرُ الضِّحكِ التَّبسُّمُ؛
بهترين خنده ، تبسّم است .
عیون الحکم و المواعظ(لیثی) ص 239 ، ح 4555

7-امام صادق عليه ‏السلام درباره خنده فرمودند:

كَثرَةُ الضِّحكِ تُميتُ القَلبَ؛
خنده بسيار، دل را مى‏ميرانَد.
كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 664 ، ح 6

8- پيامبر صلى الله عليه و آله درباره خنده فرمودند:

لو تعلمون ما أعلم لضحكتم قليلا و لبكيتم كثيرا؛
اگر آنچه من دانسته ام بدانيد خنده كم و گريه بسيار ميكنيد.
مجموعه ورام ج 1 ، ص 269

9- پيامبر صلى الله عليه و آله درباره خنده فرمودند:

الضّحك ضحكان ضحك يحبّه اللَّه و ضحك يمقته اللَّه فأمّا الضّحك الّذي يحبّه اللَّه فالرّجل يكشر في وجه أخيه شوقا إلى رؤيته، و أمّا الضّحك الّذي يمقته اللَّه تعالى فالرّجل يتكلّم بالكلمة الجفاء و الباطل ليضحك أو يضحك يهوى بها في جهنّم سبعين خريفا؛
خنده دو قسم است خنده ايست كه خدا آن را دوست دارد و خنده ايست كه خدا آن را دشمن دارد، اما خنده اى كه خدا آن را دوست دارد، آنست كه مرد به روى برادر خويش از شوق ديدار وى لبخند زند اما خنده اى كه خداى والا آن را دشمن دارد آنست كه مرد سخن خشن و ناروا گويد كه بخندد يا بخندند و بسبب آن هفتاد پائيز در جهنم سرنگون رود.
نهج الفصاحه ص 553 ، ح 1892