موسیقی جاز ساخته ای از سیاه پوستان آمریکا
مجله › موزیک
- 97/10/15
جاز یا به تلفّظ دقیق تر جَز (به انگلیسی: jazz) یک سبک موسیقی برساختهٔ سیاه پوستان آمریکا در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم است.از مشخصات آن به‌کارگیری نت‌های محزون (Blue Notes)، سنکُپ و ضد ضرب، ضرب‌های کشیده-کوتاه و خرامان (سوینگ)،تغییرات داینامیکی وسیع، به‌کارگیری ندا و پاسخ، پلی‌ریتمیک بودن و مهم‌تر از همه بداهه نوازی است؛ و آن را نخستین فُرم هنری (Art Form) پدیدآمده در ایالات متحدهٔ آمریکا می‌دانند. گروه موسیقی ای که جَز بنوازد، گروه جَز نام دارد.
با فراگیری جَز در سراسر دنیا، این موسیقی تأثیر زیادی روی فرهنگ های موسیقایی ملت ها، مناطق و محل‌های مختلف، همچنین رشد بسیاری از سبک‌های شاخص دیگر داشت.
جَز نیواورلینز که از اوایل دههٔ 1910 به وجود آمد، ترکیبی از دسته‌های دوره‌گرد سازهای بادی برنجی، رگتایم، موسیقی بلوز با بدیهه سازی های فراوان است.
در دههٔ 1950 ضرورت جَز آزاد با اجراهایی بدون متر خاص و ساختمان موسیقایی غیرعادی احساس شد. در اواسط این دهه، هارد باپ که معرف تأثیرات ریتم اند بلوز، موسیقی گاسپل و بلوز به خصوص در نوازندگی پیانو و ساکسوفون بود، توسعه یافت.
مُدال جَز در اواخر دههٔ 1950 با استفاده از بداهه نوازی توسعه یافت. جَز راک فیوژن در اواخر دههٔ 1960 و اوایل دههٔ 1970 با تلفیق بداهه‌نوازی جَز با سازهای الکتریکی رایج در موسیقی راک، ظهور کرد. در اوایل دههٔ 1980 ، یک فرم تجاری از جَز فیوژن با نام جَز ملایم با پخش رادیویی قابل ملاحظه‌ای که یافت، موفقیت چشمگیری بدست آورد. باقی سبک‌ها و ژانرها از قبیل لاتین جَز و آفرو-کوبایی در دهه 2000 محبوب شدند.
