فضیلت سوره تبت
سبک زندگی › دین و زندگی
- 97/08/21
سوره مَسَد یا تَبَّت صد و یازدهمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن که در جزء سی‌ام جای گرفته است. مسد (ریسمانی از لیف خرما) از کلمه آخر سوره و تَبَّت از آیه اول این سوره گرفته شده است. سوره مسد درباره ابولهب و همسرش، دشمنان سرسخت پیامبر(ص)، نازل شده است و آن دو را گرفتار آتش جهنم می‌خواند. در این سوره خداوند، همسر ابولهب را «حمالة الحطب: حمل‌کننده هیزم» می‌خواند که برخی از تفاسیر گفته‌اند زیرا او برای آزاردادن پیامبر، جلوی پای پیامبر خار می‌ریخت. در روایات آمده است پیامبر(ص) دعا کرد هرکس که این سوره را می‌خواند، خداوند او و ابولهب را در یک خانه جای ندهدفضیلت سوره
از پیامبر(ص) نقل شده است: کسی که سوره مسد را می‌خواند، امیدوارم که خداوند او و ابولهب را در یک خانه جای ندهد.این سخن کنایه از آن است که او اهل بهشت باشد
نامگذاری سوره تبّت
این سوره را به جهت آخرین کلمه آن، مَسَد (ریسمان بافته‌شده از لیف خرما) نامیده‌اند؛ همچنین به آن تَبَّت می‌گویند که اولین کلمه این سوره است و از آنجا که سوره درباره ابولهب سخن می‌گوید، به آن سورهٔ ابولهب نیز گفته می‌شود
مکان و ترتیب نزول سوره تبّت
سوره مسد در اوایل دعوت آشکار پیامبر (ص)، نازل شده است؛ بنابراین جزو سوره‌های مکی است. این سوره در ترتیب نزول، ششمین و در چینش کنونی مُصحَف، صدو یازدهمین سوره است و در جزء سی‌ام قرآن جای دارد
تعداد آیات و کلمات سوره تبّت
سوره مسد، ۵ آیه، ۲۲ کلمه و ۸۱ حرف دارد و به لحاظ حجم، جزو سوره‌های مُفصَّلات (دارای آیات کوتاه) و قِصار (کوتاه) قرآن است
محتوای سوره تبّت
تمام سوره مسد درباره ابولهب و همسر او است. در این سوره از نابودی ابولهب و اعمالش سخن به میان آمده است و او و همسرش به گرفتاری در عذاب جهنم تهدید شده‌اند
نام‌های سوره تبّت
مَسَد
این سوره را به خاطر آخرین کلمه‌اش «مسد» می‌نامند. چند سوره دیگر هم در قرآن هست که با کلمه پایانی نام گذاری شده‌اند
تَبَّت
چند سوره در قرآن هستند که با سرآغاز خود نامگذاری شده‌اند. مسد نیز از آن سوره‌هاست (آیه آغازین: تبت یدا ابی لهب و تب؛ زیانکار باد دستان ابولهب، و خود او هم زیانکار شد)؛ و از این رو به «سوره تبت» نیز نام گذاری شده است
أبولَهَب
نام دیگر این سوره «ابولهب» است، زیرا ابی لهب در همین آیه به کار رفته و سوره در مورد او (یعنی در دشنام نسبت به حضرت رسول که وی و عده‌ای از بزرگان قریش را به اسلام دعوت کرد.)، نازل شده است
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ
دستهای ابولهب بریده باد و هلاک بر او باد
مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ
دارایی او و آنچه به دست آورده بود به حالش سود نکرد
سَيَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ
زودا که به آتشی شعله ور درافتد
وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ
و زنش هیزم کش است
فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ
و بر گردن ریسمانی از لیف خرما دارد
