دولومیت ایتالیا سرزمینی از رشته کوه های آلپ
گردشگری › جاذبه های طبیعی
- 97/08/25
آلپ بزرگ‌ترین و گسترده‌ترین رشته‌کوه اروپا است: لبه منحنی درونی آن تقریبا 750 کیلومتر و طول کل آن حدود 1200 کیلومتر است. حداکثر عرض آلپ 260 کیلومتر و بلندترین نقطه آن مونت بلان (۴,۸۱۰ متر بالاتر از سطح دریا) است.
استان‌های بلونو (Belluno)، تیرول جنوبی، پوردنونه، ترنتو و اودینه بخش منحصربه‌فردی از آلپ جنوبی به نام دولومیت را به اشتراک دارند: به خاطر نوع سنگی که در ساختار این کوه‌ها موجود است دولومیت نامیده می‌شود. اما این چیزی نیست که دولومیت را در سراسر جهان مشهور ساخته است؛ کوه‌های زیادی روی زمین وجود دارد که ساختاری مشابه دارند.
اول از همه، کوهستان‌های دولومیت در زیبایی استثنایی هستند. دامنه‌های آن‌ها تقریبا عمودی است و به نظر قله‌ها آسمان را به دوش می‌کشند. به خاطر شرایط مناسب، این کوه‌ها را مکانی عالی برای اسکی می‌دانند. با مساحتی حدود 15/9 هزار کیلومتر مربع که حدود ۱۵۰ کیلومتر کشیده شده و وجود 18 قله که بیش از 3000تر ارتفاع دارند، این ارتفاعات دارای چندین تفرجگاه اسکی است که مسیری به طول 1260 کیلومتر را پوشش می‌دهند.رشته کوه‌های دولومیتی در شمال شرقی ایتالیا یکی از چشم اندازهای زیبای جهان است که هر سال نظر کوهنوردان بسیاری را به خود جذب می‌کند. این رشته کوه‌های سرسبز از بخش جنوبی آلپ شروع می‌شود و در امتداد رودخانه آدیجه از غرب به شرق کشیده شده است. حقیقتاً رشته کوه دولومیت ایتالیا در پاییز جایی شبیه به بهشت است.
بلندترین قله‌ی دولومیت، کوه مارمولادا (3342 متر)، در مرز بین دو منطقه ترنتینو و ونتو قرار گرفته است. برخی از تفرجگاه‌های شناخته شده در سراسر جهان در اینجا قرار دارند (مانند: Cervinia، Val di Fassa، Kronplatz، Arabba). تفرجگاه معروف کورتینا دامپتزو (Cortina d'Ampezzo) که میزبان بازی‌های المپیک زمستانی در سال 1956 بود؛ شهر کوچکی از بورمیو که بیش از هزار سال پیش توسط رومیان تاسیس شده است و برای چشمه‌های شفاش معروف است (بسیاری از افراد معروف برای درمان به آنجا آمده‌اند و یکی از این افراد لئوناردو داوینچی بوده است) در اینجا قرار دارند.
کوه‌های عجیب و غریب اما زیبای دالومیت با اشکال تیز، ستون‌های عمودی، یخچال‌های طبیعی، مراتع آلپ و دریاچه‌های زلال کوهستانی در هر فصلی زیبا و چشم‌نواز هستند. لو کوربوزیه، معمار برجسته فرانسوی، دولومیت آلپ را «بزرگ‌ترین معماری طبیعی در جهان» نامیده است.
کارشناسان یونسکو کاملا با وی هم عقیده‌اند و در سال 2009 بر اساس معیارهای VII و VIII، این منطقه به عنوان میراث جهانی اعلام شد. اولین معیار بدان معنی است که این منطقه دارای پدیده‌های طبیعی عالی با مناطق طبیعی زیبا و منحصربه‌فرد هستند و دوم به معنی احترام به آثار تاریخی و نمونه‌های برجسته‌ای است که تاریخ زمین را نشان می‌دهند.
