پیش بینی آب و هوا چیست
علمی و تکنولوژی › علمی
- 97/11/11
پیش بینی وضع هوا عبارت است از بکارگیری روشهای علمی برای تخمین وضعیت جو در یک تا چند روز پس از زمان پیش‌بینی. بشر از هزاران سال پیش به پیش‌بینی وضعیت هوا می‌پرداخته است اما از قرن نوزدهم میلادی بود که پیش‌بینی برپایهٔ روشهای علمی آغاز گشت. پارامترهایی که معمولاً در پیش‌بینی وضعیت آب و هوایی مورد استفاده قرار می‌گیرند شامل موارد زیر می‌گردد: تمام چگونگی ها و اوضاع اتمسفری را «هوا» می نامیم. هوا هرچه باشد (گرم یا سرد، خشک یا مرطوب، آفتابی یا ابری، آرام یا طوفانی) باز هم هوا است. هوا روز به روز در حال تغییر است و مجموع آثار آن را در هر سال، آب و هوا می نامند.
برای تغییر هوا علل زیاد و معماآمیزی وجود دارد. اما خورشید بیش از هر چیز موثرترین عامل به شمار می رود. حرارت خورشید، آب را بخار می کند و باعث گرم شدن هوا می شود. هوای گرم به جریان می افتد و بخار آب را همراه با خود با آسمان می برد. در آسمان هوا خنک می شود؛ آنگاه بخارهای آب به صورت مایع در می آیند و باران درست می شود.این چیزها که گفتیم، یا به آرامی رخ می دهند و یا به تندی. چنانچه جریان های باد و باران به تندی پیش بیایند، می گوییم طوفان پدید آمده است.
در انگلستان حدود 200 ایستگاه هواشناسی مشغول به کار هستند و تقریباً به همین تعداد نیز ایستگاه های هواشناسی دیگری در سرتاسر قاره ی اروپا پراکنده اند.علاوه بر این، کشتی های هواشناسی ای که در اقیانوس اطلس حضور دارند یا هواپیماهای گشتی که بطور منظم در نواحی از پیش تعیین شده تجسس می کنند، و همچنین ماهواره های هواشناسی اوضاع هوا را پشت سر هم به مراکز مربوطه شان گزارش می کنند.
از روی این گزارش ها و همچنین از روی سایر اطلاعات هواشناسی، پیش بینی وضع هوا صورت می گیرد. برای این منظور، کارشناسان از نقشه هایی استفاده می کنند که اطلاعات زیر را در اختیارشان قرار می دهد:
1.جاهایی که دارای فشار هوای یکسان هستند.
2.جاهایی که دارای رطوبت هوای یکسان هستند.
3.جهت بادهای محلی.
4.آسمان صاف یا ابری.
5.باران یا برف.
6.مقدار ریزش باران.
7.مناطقی که فشار هوا در آنها بیشتر یا کمتر از میزان طبیعی است.
هواشناس با مطالعه این نقشه می تواند پیش بینی کند که در وضع موجود هوا چه تغییری رخ خواهد داد. به عنوان مثال، اگر فشار هوا کم باشد یا از میزان معینی پایین تر برود، هواشناس متوجه می شود که در آینده ی نزدیک طوفانی به وقوع خواهد پیوست. علت این نتیجه گیری بوسیله ی هواشناس، این است که او می داند که پس از برخاستن هوای گرم به سوی آسمان، هوای سرد هجوم می آورد تا جای هوای گرم را بگیرد و همین مسئله خود موجب بروز طوفان خواهد شد.یا مثلاً اگر فشار هوا زیاد باشد یا از اندازه ی مشخصی بالاتر برود، هواشناس به سرعت متوجه خواهد شد که در آینده ی نزدیک، هوای معتدل و خوبی خواهیم داشت.
در نیمکره ی شمالی در اطراف نواحی ای که فشار هوا زیاد است، باد در جهت گردش عقربه ی ساعت به سمت خارج می وزد. بر عکس، در نواحی ای که فشار هوا کم است، بادها به سمت داخل در جهت مخالف حرکت عقربه ی ساعت می وزند. بنابراین هواشناس ها می توانند جهت وزش بادها را در نواحی مختلف نیمکره ی شمالی پیش بینی کنند. علاوه بر این، هواشناس می داند که در نواحی پر فشار، هوا با چه سرعتی در سرتاسر کشور جریان خواهند یافت.
با دانستن این مطالب و همچنین با در دست داشتن گزارش های ایستگاه های هواشناسی و اطلاعات هواپیماها و ماهواره های هواشناسی، هواشناس تصویر و ایده ای درباره ی وضع آینده ی هوا پیدا می کند و به این ترتیب پیش بینی خود را به ما عرضه می دارد.
