بی میلی جنسی در زنان
پزشکی و سلامت › جنسی
- 98/04/15
طبق مطالعات یک سوم از زنان از نداشتن میل جنسی رنج می برند. مشکلات آنها ترکیبی از زمینه های روانی و فیزیکی است که تنها با خوردن یک قرص حل نمی شود. ممکن است شما یا همسرتان نیز به این مشکل برخورده باشید یا از میل و برانگیختگی جنسی خود راضی نباشید. در این مقاله درباره علائم، علل، انواع و درمان بی میلی جنسی در زنان صحبت شده است.بی میلی جنسی یکی از رایج ترین مشکلات جنسی زنان است که ممکن است در هر سنی و بدون هیچ دلیل مشخصی رخ دهد. اگر بی میلی جنسی و عدم علاقه در زنان طولانی مدت شود بر روی روابط زناشویی و صمیمیت بین زوجین تاثیر گذار خواهد بود. گاهی زنان با وجود آن که تمایلی به ایجاد رابطه ندارند، تن به رابطه جنسی می دهند. کمبود میل و برانگیختگی باعث ایجاد درد، ناراحتی و نارضایتی از رابطه در زن می شود. با ادامه این شرایط احتمال ابتلا به اختلالاتی چون واژینیسم، اضطراب، وسواس و افسردگی بالا می رود.
علائم و نشانه های بی میلی جنسی زنان
١. فقدان یا کاهش علاقه به فعالیت جنسی
٢. فقدان یا کاهش افکار، خیالپردازی های جنسی و شهوانی
٣. شروع نکردن یا کاهش فعالیت جنسی و معمولا پذیرا نبودن اقدامات همسر برای شروع کردن فعالیت جنسی
۴. فقدان یا کاهش برانگیختگی لذت جنسی هنگام فعالیت جنسی در تقریبا تمام آمیزش های جنسی
۵. فقدان یا کاهش برانگیختگی جنسی در پاسخ به هرگونه نشانه های جنسی و شهوانی بیرونی یا درونی مثل نشانه های کلامی و دیداری.
۶. فقدان یا کاهش احساسات تناسلی یا غیر تناسلی هنگام فعالیت جنسی در تقریبا تمام آمیزش های جنسی
بی میلی جنسی زنان را از زوایای مختلفی می توان دسته بندی کرد. در یک دسته بندی بر اساس ظهور علائم حالات زیر را شاهد هستیم:
1- دائمی: در این حالت اختلال از زمانی که فرد از لحاظ جنسی فعال شده وجود داشته است.
2- اکتسابی: این اختلال بعد از یک دوره عملکرد جنسی نسبتا عادی شروع شده است.
3- فراگیر(تعمیم یافته): به حالت خاصی از تحریک، موقعیت یا همسران محدود نمی شود. در همه موقعیت ها عدم تمایل نشان می دهند.
4- موقعیتی: فقط در رابطه با انواع خاص تحریک، موقعیت ها، یا همسران روی می دهد.
بی میلی جنسی در زنان را به لحاظ شدت می توان در دسته های زیر قرار داد:
1- خفیف: فرد ناراحتی خفیفی در رابطه با نشانه های گفته شده در بالا نشان می دهد.
2- متوسط: شواهدی از ناراحتی متوسط در رابطه با نشانه های گفته شده در بالا در فرد دیده می شود.
3- شدید: شواهدی از ناراحتی شدید یا خیلی شدید در رابطه با نشانه های گفته شده در بالا در فرد ایجاد می شود و این امر به شدت فرد را درگیر می کند.
علل بی میلی جنسی در زن
بی میلی جنسی در زنان به چندین عامل بستگی دارد و فقدان یا صدمه به یک یا چند عامل از این عوامل می تواند باعث کاهش میل جنسی شود. در واقع اختلالات کژکاری جنسی مشکلاتی تک عاملی نیستند، در ادامه به چند دلیل فقدان میل جنسی اشاره می کنیم:
1- نداشتن خودپنداره و اعتماد به نفس، که باعث می شود فرد به عنوان یک فعال جنسی خود را نپذیرد.
2- تجارب جنسی ناموفق پیشین، شریک جنسی نامناسب و یک تجربه جنسی فاقد لذت
3- نداشتن رابطه ای عاطفی خوب با شریک جنسی مثل اختلافات زناشویی
4- نداشتن اعتماد به همسر و بی احترامی به زن از سوی همسر
5- پرهیز از رابطه جنسی به مدت طولانی
6- افسردگی و اضطراب و استرس
7- ترس از حاملگی
8- احساس گناه از رابطه جنسی
9- افسردگی بعد از زایمان
10- طرد شدن از جانب شریک جنسی
11- ترس از آسیب ها و عفونت واژن
12- احساس خصومت نسبت به مرد
درمان بی میلی جنسی زنان
با توجه به عللی که بیان شدبی میلی جنسی ممکن است تنها با حل اختلافات بین زوجین مشکل حل شود، بنابراین دریافت مشاوره خانواده، حل تعارضات و اختلافات تا حد زیادی در حل شدن فقدان میل جنسی در زن موثر است. درمان شناختی رفتاری، بر روی تغییر افکار منفی که ممکن است فرد درباره رابطه جنسی داشته باشد تمرکز دارد. در این درمان تمام افکار منفی از فرد مبتلا دور خواهد شد. اما در مواقعی که رابطه جنسی دچار مشکل است، دریافت مشاوره جنسی توسط یک متخصص می تواند در درمان اختلالات کژکاری جنسی مانند بی میلی یا عدم علاقه جنسی در زن بسیار مفید باشند. در نهایت داروهایی برای افزایش تحریک و میل جنسی می توانند تا حدودی به زنان کمک کنند تا به دوره قبل که میل جنسی داشتند برگردند.
نکته پایانی درباره بی میلی جنسی زنان
علل بی‌میلی جنسی در زنان (سرد مزاجی زنان) هر چه که باشد نیازمند بررسی و درمان به موقع است. عدم علاقه جنسی در زن را به خوبی می‌توان با شناسایی و رفع علل زمینه‌ساز آن درمان کرد. نکته مهم در درمان عدم علاقه جنسی زنان این است که مبتلایان نباید خودسرانه به دارودرمانی اقدام کنند، زیرا علاوه بر عوارضی که این‌گونه داروها در صورت مصرفی بی‌رویه دارند، گاه به علت بی‌توجهی به منشأ بی‌میلی جنسی بی‌اثر خواهند بود یا به‌صورت مقطعی اثر می‌کنند. نکته مهم دیگر این‌که فرد مبتلا به بی‌میلی جنسی نباید نسبت به این اختلال، بی‌توجه باشد زیرا ترک یا کاهش روابط زناشویی به علت این اختلال، شدت بی‌میلی جنسی را افزایش می‌دهد و فرد را در آینده به بحران‌های جدی در رابطه زناشویی دچار می‌کند.
