بیماری لثه و عوارض جانبی آن
پزشکی و سلامت › دهان و دندان
- 98/04/19
اگر به ژینژیویت مبتلا شوید و پلاک یا جرم (پلاک سخت‌شده) از روی دندان‌های‌تان برداشته نشود، وضعیت ممکن است بدتر شود و منجر به پریودنتیت شود. اگر پریودنتیت (که در آن بافت‌های حمایت‌کنندهٔ دندان آسیب می‌بینند) درمان نشود، عوارض بیش‌تری ایجاد می‌شود، از جمله:آبسه های مکرر لثه
افزایش آسیب به الیاف پریودنتال (بافتی که دندان را به حفرهٔ دندانی متصل می‌کند)
افزایش آسیب و ازدست‌دادن استخوان آلوئولار (استخوان فک که حاوی حفره‌های دندان است)
تحلیل لثه
لق‌شدن دندان
ازدست‌دادن دندان
ژینژیویت نکروزهٔ زخمی
اگر ژینژیویت نکروزهٔ زخمی (NUG) دارید که درمان نشده است، ممکن است به عوارض شدیدتری دچار شوید.
عفونت می‌تواند به تمام نواحی لثه و استخوان آلوئولار اطراف دندان‌های شما گسترش یابد. این می‌تواند به موارد زیر منجر شود:
تخریب کامل لثهٔ بین دندانی
زخم‌های بزرگ (زخم‌های باز) که حفره‌های دائمی در لثه‌ها باقی می‌گذارد
لقی دندان ها
اگر NUG زمانی که برای اولین بار ایجاد شد، به‌درستی تحت درمان قرار نگیرد، شما بیش‌تر مستعد برگشت دوبارهٔ بیماری در آینده خواهید بود. این می‌تواند باعث بوی بد دهان و خونریزی لثه‌ها به‌صورت دائمی و نیز تحلیل تدریجی لثه‌ها شود.
در موارد نادر، NUG می‌تواند منجر به قانقاریا بر روی لب و گونه شود. این اتفاق زمانی می‌افتد که بافت شروع به مرگ و از بین رفتن کند. اگر قانقاریا ایجاد شود، ممکن است لازم باشد که بافت مرده برداشته شود.
بیماری لثه با افزایش خطر ابتلا به برخی بیماری‌های دیگر نیز همراه است،
