جغد شاخ دار
گردشگری › حیات وحش
- 98/02/22
مشخصات ظاهری جغد شاخ دار
جغد شاخ دار یا جغد گدش دراز (Long eared Owl) که نام علمی آن Asio Otus می باشد 36 سانتیمتر طول دارد و در حالت نشسته، به واسطه ی گوشپرهای بلندش، به آسانی شناخته می شود. گاهی اوقات، در هنگام استراحت گوشپرها را جمع می کند. از جغد جنگلی کوچکتر، صفحه ی صورت نخودی و به شکل خاصی، صورت به دو قسمت تقسیم شده و رنگ چشم ها نارنجی است. پروازش پیچ و تاب دار، با بال زدن های نسبتا تالابی به واسطه ی شکل سر تمیز داده می شود. زیرتنه خط دار و زیر بال ها نخودی با رگه های قهوه ای تیره است. صدای پرنده نر، هنگام تعیین قلمرو تکرار است و در سایر موقع، دو سیلابی و شبیه «که ویک- که ویک- که ویک» شنیده می شود.
زیستگاه جغد گوش دراز
این پرنده در مناطق جنگلی به سر برده و در آشیانه های متروک با روی زمین تخمگذاری می کند. در ایران، احتمالا در جنگل های شمال تولید مثل کرده و زمستان ها، به صورت مهاجر در نواحی شمال شرق و مناطق مرکزی تا جنوب و فارس دیده می شود.
