معرفی گل یاس زرد
سبک زندگی › باغچه
- 98/01/26
یاس زرد نام یک سرده از تیره زیتون است. در این خانواده حدود ۱۱ گونه موجود است که اکثراً بومی شرق آسیا می‌باشند، به جز یکی از آن‌ها که بومی شمال شرقی اروپاست. نام معمول انگلیسی آن نیز Forsythia است؛ و این سرده به افتخار ویلیام فورسایت دانشمند گیاه‌شناس بریتانیایی، نام‌گذاری شد. بوته ای است که رشد سریعی دارد بطوریکه در هر سال ۳۰ تا ۶۰ سانتی متر بزرگتر میشود. غالباً بوته ی یاس باید هرس شود ولی انجام هرس یا انجام ندادن آن سلیقه ای است.محل کاشت این بوته اهمیت دارد ومیتوان آن را به تنهایی یا به همراه گیاهان دیگر کاشت. اگر این بوته بطور طبیعی و بدون هرس رشد کند بسیار زیباتر خواهد شد درحالیکه اگر به صورت ردیفی کاشته شود به هرس نیاز دارد تا ظاهر منظمی داشته باشد. بوته های یاس زرد در آغاز بهار شکوفا میشوند. این بوته یا بعنوان پرچین و یا به تنهایی کاشته میشود. شما میتواند با قراردادن این بوته ها در اتاق های روشن شکوفه های یاس را در روز های سرد زمستان هم داشته باشید. یاس زرد را “بل طلایی”هم میگویند.
مراقبت و نگهداری گل یاس زرد
نور
این درختچه به نور زیاد و مستقیم احتیاج دارد ولی به سایه نیز مقاوم است، بنابراین امکان کاشت آن در حاشیه ها به صورت ترکیبی امکان پذیر است.
آبیاری
بسته به خاک به آبیاری روزانه نیاز دارد. اگه خاک از ترکیب ورمی کمپوست و ماسه باشد به دلیل ذخیره آب در این ترکیب خاک باید یاس زرد را در فصل تابستان یک روز درمیان آبیاری نمود. اگر خاک زراعی یا نباتی باشد باید روزانه آبیاری شود. در ضمن گیاهانی که تا بحال با آبیاری کرتی آبیاری میشدند را یکدفعه تبدیل به آبیاری قطره ای نکنید چون دچار شک و تنش آبی میشود و برگهای گیاه میریزد و تطبیق دادن گیان با شرایط جدید زمان بسیاری را می طلبد.
دما
گیاه یاس زرد در کل به دمای بالا مقاوم است اما برای گلدهی باید حتماً در معرض هوای خنک باشد ،هرچه هوا خنک تر باشد طول عمر گلها بیشتر خواهند بود. این درختچه ابتدا گلهایش نمایان میشود بعد برگهای آن .
رطوبت
اگر در باغچه چمن کاری شده کاشته شود بسیار با طراوت و با کیفیت تر خواهد بود چون رطوبت مورد نیازش برطرف می شود
گل دهی
یاس زرد در اواخر زمستان گل می دهد.
تغذیه
استفاده از کود کند رها شونده و ارگانیک که به مرور زمان رها شده و مواد غذایی را به طور دائم در اختیار گیاه قرار میدهد .
هرس
این گیاه نیازی به هرس ندارد، چون زیبایی گیاه به ظاهر افشان و پخش شاخه ها است که گلهای آن در همه نقاط ساقه باشد ، پس اگر هرجای ساقه بریده شود درواقع به همان اندازه از گلهای آن از بین رفته است.
تکثیر
از آنجاییکه یاس زرد که سیستم ریشه بندی قوی دارد و حجم ریشه های آن زیاد است در نتیجه پاجوش های زیادی تولید می کند و یکی از روشهای تکثیر آن در فصل بهار جدا کردن پاجوش است.
روش دیگر تکثیر یاس زرد در پایان دوره گلدهی در پاییز است که گیاه به خواب میرود . از چوب های یکساله به اندازه ۱۲ سانتی متر ببرید و در خاک و یک مکان سایه قرار بدهید. تولید ریشه آن آسان است. همینطور میتوانید در آخر بهار از شاخه های سال جاری ببرید و در خاک یا ماسه قرار دهید، تکثیر این گیاه از طریق بذر دشوار است و خیلی به کندی صورت میگیرد. یه روش آسان تر این است که یک شاخه ی بلند گیاه را انتخاب کنید و بخوابانید روی خاک و نقطه ی تماس را با چاقو زخمی کنید و روی آن خاک بریزید. در آخر فصل بهار که مجدد تولید ریشه کرد از گیاه مادر جدا کنید.
خاک
بهترین خاک ترکیب ورمی کمپوست با ماسه یا ترکیب کود حیوانی با خاک نباتی وزراعی است.
