فیبروم رحمی چیست و علائم و روش های درمان آن
پزشکی و سلامت › پزشکی
- 98/05/14
فیبروم رحمی چیست
فیبروم رحم یا Uterine fibroids رشد بیش از اندازهٔ بافت رحم در زنان در سن بچه داری است یا به عبارتی فیبروم رحم یا تومورخوش خیم عضلهٔ صاف رحم، شایع‌ترین تومور لگنی در نزد زنان است که تقریباً در پنجاه درصد زنان و معمولاً در سنین باروری بین ۲۵ تا ۴۰ سالگی دیده میشود.
در این بیماری سلول‌های ماهیچه‌ای و دیگر بافت‌هایی که دیوارهٔ رحم را می‌سازند، غده‌های غیرسرطانی درون دیوارهٔ رحم و پیرامون آن می‌سازند. این بیماری می‌تواند باعث نازایی شود. خطر دچار شدن به این بیماری در زنانی که نسبت به قدشان افزایش وزن دارند، بالا و در زنانی که بچه دار شده‌اند، پایین است.
این فیبروم‌ها می‌توانند در جا‌های مختلف رحم رشد کنند و اندازه آنها معمولا متفاوت است. برخی اوقات این فیبروم‌ها باعث درد و ناراحتی فرد می‌شوند، اما به طور معمول خطرناک نیستند و زندگی فرد را تهدید نمی‌کنند. تشخیص زودهنگام فیبروم‌های رحمی بسیار مهم است و گام مهمی در جلوگیری از برداشتن رحم (هیسترکتومی) در آینده خواهد بود.این بیماری می تواند سایر اندام های بدن را نیز تحت تاثیر قرار دهد، البته در زنانی که فیبروم ها در خارج رحم رشد می کنند این تاثیرات بیشتر است. فیبروئید ها موجب درد لگن، خونریزی شدید و ناباروری شده و در تخریب مثانه و روده نیز تاثیر گذار است.
علت ایجاد فیبروم رحم
در حالی که به وضوح مشخص نیست که چه چیزی باعث فیبروئیدها می شود، اما دلایلی وجود دارد که احتمال وقوع آن به شرح زیر است:
هورمون‌ها: استروژن و پروژسترون هورمون‌هایی هستند که از تخمدان‌ها تولید و ترشح می‌شوند.این هورمون‌ها کمک می‌کنند تا بعد از هر عادت ماهیانه پوشش رحمی از نو ایجاد شود که احتمال وجود فیبروم را در رحم را بالا می‌برد.
سابقه خانوادگی: اگر مادر، خواهر یا مادربزرگ شما دچار فیبروم رحم باشد، احتمال وقوع فیبروم رحم در شما نیز وجود خواهد داشت.
بارداری: بچه‌دار شدن و بارداری باعث افزایش میزان استروژن و پروژسترون در بدن میشود. فیبروم رحم در خلال بارداری امکان تولید و بزرگ شدن دارد.
علائم فیبروئید چیست
بعضی از زنان مبتلا به فیبروئید هیچ نشانه ای ندارند و یا فقط علائم خفیف دارند، در حالی که زنان دیگر علائم شدیدتری دارند.شایع ترین نشانه های فیبروئید رحم در زیر بیان شده، اما هر فرد ممکن است علائم متفاوت داشته باشد. علائم فیبروئید رحم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
_دوره های قاعدگی شدید یا طولانی مدت.
_خونریزی غیرطبیعی بین دوره های قاعدگی.
_درد لگن (به علت وجود تومور در اندامهای لگنی).
_تکرر ادرار.
_درد کمر.
_درد در هنگام مقاربت.
جرم ثابت، اغلب در نزدیکی لگن قرار دارد که می تواند توسط پزشک احساس شود.در برخی موارد، دوره های قاعدگی سنگین یا طولانی مدت یا خونریزی غیرطبیعی بین دوره ها، می تواند منجر به کم خونی و فقدان آهن شود که نیاز به درمان دارد.
درمان کلی فیبروئیدها
هیسترکتومی:
شامل حذف جراحی کل رحم است. فیبرهای باقیمانده یکی از دلایل اصلی هیسترکتومی در ایالات متحده هستند.
جراحی محافظه کارانه برای درمان فیبروئیدها:
جراحی محافظه کارانه از یک روش به نام Myomectomy استفاده می کند. با این روش، پزشکان فیبروئید ها را حذف می کنند، اما رحم را باقی می گذارند تا بارداری های آینده را فعال باقی بگذارند.
آگونیست های آزاد کننده هورمون گنادوتروپین (آگونیست های GnRH):
این رویکرد باعث کاهش سطح استروژن می شود و باعث "یائسگی" می شود.گاهی اوقات آگونیست های GnRH برای کاهش فیبروئید استفاده می شوند و درمان را ساده تر می کنند.
عوامل ضد هورمونی:
بعضی از داروها با استروژن مخالفند (مثل پروژستین و دانازول) و در درمان فیبروئیدها موثرند.ضد پروژستین، که فعالیت پروژسترون را مسدود می کند، گاهی نیز استفاده می شود.
آمبولیزاسیون شریان رحم:
شریانهایی که خون را به فیبروئیدها تحویل می دهند، شناسایی و سپس آمبولیزه می شوند (مسدود شده). آمبولیزاسیون مانع رسیدن خون به فیبرویید ها میشود، بنابراین آنها را کاهش می دهد.ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی همچنان به بررسی پیامدهای درازمدت این روش در باروری و رشد بافت فیبروئید ادامه می دهند.
داروهای ضد التهابی برای درمان فیبروئیدها:
این نوع دارو اغلب برای زنان که درد یا ناراحتی ناگهانی لگن را تجربه می کنند، موثر است.
چند درمان های خانگی برای فیبروئید و فیبروم رحمی
1- روغن کرچک:
روغن کرچک همچنین دارای اسید ریکینولیک با خواص ضد التهابی است.داروهای زیر ممکن است به کاهش فیبروئیدها کمک کنند و همچنین در کاهش درد نیز تاثیرگذار هستند. پارچه پنبه ای را در روغن کرچک قرار دهید .آن را روی شکم بگذارید و با پوشش پلاستیکی بپوشانید.یک پد حرارتی یا بطری آب گرم روی آن قرار دهید و آن را با حوله بپوشانید.برای حدود یک ساعت آن را ترک کنید و سپس آن را بردارید.
تکرار 3 یا 4 بار در هفته حداقل یک ماه یا تا زمانی که بهبودی را مشاهده کنید،ضروری است.
نکته:از این درمان در طول قاعدگی استفاده نکنید.
2- شیر خردل برای درمان فیبروئید:
این درمان گیاهی به متابولیزه کردن و از دست دادن بیش از حد استروژن کمک می کند. استروژن هورمون تولید مثل است که سلولها را تحریک می کند تا عوامل رشد را آزاد کنند، که به نوبه خود باعث رشد فیبروئید می شود. به سادگی 10 تا 25 قطره تنتور این گیاه را سه بار در روز برای سه تا چهار ماه مصرف کنید.
3- سرکه سیب برای درمان فیبروئید و فیبروم رحمی:
یک قاشق چای خوری سرکه سیب را به یک لیوان آب اضافه کنید. شما همچنین می توانید یک قاشق غذاخوری از ملاس بلکستراپ یا یک شیرین کننده طبیعی برای طعم دهی اضافه کنید.هر روز آن را به صورت منظم بخورید به تدریج دوز سرکه سیب را افزایش دهید.
4- چای سبز برای درمان فیبروئید و فیبروم رحمی:
مطالعات نشان می دهد که چای سبز دارای ترکیباتی به نام Epigallocatechin gallate (EGCG) است که رشد سلول های فیبروئیدی را مهار می کند و در نهایت میزان مرگ و میر آنها را افزایش می دهد این ترکیبات اثرات ضد التهابی، antiproliferative و آنتی اکسیدانی را ارائه می دهد.محققان دریافتند که علاوه بر کاهش اندازه فیبروئیدها، چای سبز می تواند شدت علائم فیبرینی را کاهش دهد.نوشیدن دو یا سه فنجان چای سبز یا مصرف 400 میلی گرم کپسول چای سبز را برای چند ماه ادامه دهید.
